Szwajcarska misjonarka wyjeżdża do Republiki Południowej Afryki pod koniec lat 40. XX wieku. Przez 25 lat dokumentuje codzienne życie i oficjalne wydarzenia: pracę i święta, rocznice, wspólne chwile. Lata mijają, a zdjęcia są przechowywane w pudełku, niosąc ze sobą podwójną pamięć – indywidualną i zbiorową. Osobiste spojrzenie na świat, ukazujące zarówno lokalne i fragmentaryczne świadectwo, jak i - w szerszym ujęciu - życie w stacji misyjnej w sercu kraju ogarniętego segregacją rasową. Poprzez dialog między słowami a obrazami film dekonstruuje punkt widzenia filmowców, tworząc subiektywny portret.
